ابوتراب خسروی که بی شک از یگانه تاثیرگذاران ادبیات معارصر است، رمان «اسفار کاتبان» را طی شش سال نوشته است. این اثر واجد بسیاری از تکنیک ها و تمهیدات مشترک میان انگاره های مدرنیستی و پسامدرنیستی است؛ تکثر راوی و تعداد روایت، غلبه عنصر وجودشناسی بر معرفت شناسی، جابه جایی های زمانی در روایت، شباهت شخصیت ها به یکدیگر، برجستگی متن، درهم آمیزی نثر معاصر و کهن و ... از جمله تمهیداتی هستند که خسروی در این رمان به کار گرفته است اما شاید هیچ کدام از اینها اسباب حیرت آفرینی موجود در اثر نباشد و دشوار بتوان جوهره ی موجد این حیرت را توضیح داد.پ «اسفار کاتبان» به عنوان بهترین رمان سال 1379 برگزیده شد و جایزه ادبی مهرگان به آن تعلق گرفت.