‌آن‌چه در لطیفه‌های نژادپرستانه و جنسیت‌گرا مذموم است این است که آن‌ها همه‌ی اعضای یک گروه را یکدست و با نقایص یکسان معرفی می‌کنند. به جای احترام‌گذاشتن به اعضای گروه به‌عنوان اشخاصی که فردیت دارند، کسانی که کلیشه‌ای فکر می‌کنند معمولاً مایل‌اند که همگی ‌آن‌ها را به افرادی درجه‌ی دوم فرو بکاهند. تحقیرشان می‌کنند و خوارشان می‌شمارند و نادیده‌شان می‌گیرند. همه‌ی گروه را تحقیر می‌کنند. یعنی با اعضای گروه مثل موجوداتی خوار، بی‌ارزش و غیر قابل توجه رفتار می‌کنند. همان‌طور که ریشارت مور درباره‌ی لطیفه‌های ضدهمجنس‌گرایانه گفته: «ویژگی‌های فردی شخص حذف می‌شود و در قالب پیش‌داورانه‌ای حلول می‌یابد که همه‌ی ویژگی‌های مهم او در چشمان جامعه تعیین می‌شود. این لطیفه‌ها با این فرض ساخته می‌شوند که یک فرد همجنس‌گرا چیزی جز تمایل جنسی و لذت‌هایش نیست.»