کلیله و دمنه، از کتا‌های ماندگار در حکمت و حکمرانی و ادب است. این کتاب از جمله آثاری است که از سانسکریت به پهلوی، سپس به وسیله «ابن مقفع» از پهلوی به عربی و آن‌گاه در اوایل قرن ششم به دست «ابوالمعالی نصرالله بن محمد منشی» به فارسی زیبای دری ،برگردانده شد. نسخه ابوالمعالی را افراد مختلفی تصحیح کرده‌اند، اما این اثر به تصحیح علامه آیت‌الله حسن‌زاده آملی است که از روی چند نسخه خطی و مقابله با کلیله‌های عربی و ترجمه دو باب دیگر آن به فارسی که تاکنون ترجمه نشده بود و یادآوری تحریفات و نواقص دیگر کلیله‌های چاپی و ذکر مآخذ اشعار و امثال عربی و فارسی و شرح و ترجمه آنها و معنای لغت‌های مشکل، ارائه شده است.