در این کتاب میشل فوکو، یکی از تأثیرگذارترین متفکران سال‌های اخیر، ما را فرا می‌خواند که به صورت انتقادی در رخدادهای تاریخی خاص نظر کنیم تا لایه‌های جدیدی از دلالت را کشف کنیم. فوکو در این راه نه تنها بیش‌فرض‌های ما درباره تاریخ بلکه درباره سرشت زبان، خود و حتّی حقیقت را زیر سوال می‌برد. با بررسی روش‌های مشاهده که شالوده خاستگاه‌های تکنیک‌های پزشکی مدرن را تشکیل می‌دهد او می‌تواند «آن گشوده شدن فرد انضمای ـ برای اولین بار در تاریخ غرب ـ به زبان عقلانیت، آن رخداد اساسی در رابطه انسان با خودش و رابطه زبان با اشیاء، را شناسایی کند. قلمرو چنین کاری گسترده است، اما این مهارت فوکو است که نگاه نافذش می‌تواند از طریق سبک روایتی در گیرانه منحصر به فردش با ناه مواجه شود. پس از خواندن این کتاب ادراکات ما دیگر مانند قبل نخواهد بود.