انسان با فرهنگ و انسان توسعه‌یافته، مردم‌سالاری را به عنوان شیوة کنشگری اجتماعی و سیاسی برمی‌گزیند و زندگی در چنین فضایی است که غنای آفرینش‌های فرهنگی ـ هنری و دست‌یابی به مرتبه‌های بالاتری از توسعة انسانی و توسعة اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و حتی توسعه به معنای عمران و آبادی فیزیکی کشور را به بار می‌آورد. فرهنگ، مردم‌سالاری و توسعه، در چرخه‌ای پیش‌رونده، هم به وجودآورنده و تقویت‌کنندة یک‌دیگرند و هم برآیند یک‌دیگر؛ هم بر یک‌دیگر اثر می‌گذارند و هم از یک‌دیگر اثر می‌پذیرند. حذف یا تضعیف هرکدام از آنها، این چرخه و این فرایند را معیوب و حتی بی‌اثر می‌کند. کتاب حاضر، دربردارندة متن ویراستة یازده گفت‌وگو و سه میزگرد دربارة فرهنگ، مردم‌سالاری و توسعه است. طرف‌های گفت‌وگو و شرکت‌کنندگان در میزگردها از نخبگان و نام‌آوران هستند و با مقوله‌های یادشده، در عمل و از نزدیک سروکار دارند. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)