جامعه ایران در مسیر تغییراتی قرار دارد که چشم‌انداز و دامنة آن چندان که باید روشن نیست. هرکس در جامعة ایران زندگی می‌کند، کم و بیش حسی از دگرگونی‌ دارد و این تجربه را به صورت‌های گوناگون بیان می‌کند. قضاوت‌هایی که دربارة جوانان یا زندگی اخلاقی و مانند آن در محاورات عادی یا در گزارش‌های پژوهشی ابراز می‌شود، عموما ناظر به چنین تغییراتی است. به نظر می‌آید زندگی فرهنگی بیش از دیگر حوزه‌های زندگی اجتماعی، در معرض چنین داوری‌های اخلاقی قرار گرفته است و این خود شاید از آن رو باشد که تغییرات بیش‌تری را از سر گذارنده است. مقالاتی که در این کتاب آمده‌اند، دگرگونی‌های جامعة ایران را با استفاده از روش‌ تحلیل ثانویه از داده‌های چنین پژوهش‌هایی بررسی می‌کنند. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)