این رمان در تهران و کمی قبل از سقوط دولت دکتر محمد مصدق و تبعید بزرگ علوی به برلین منتشر شد. اثری که واقعیت‌های اجتماعی سیاسی سال‌های پراغتشاش ایران و شرایط دشوار زندگی روشنفکران و هنرمندان متعهد آن زمان را به تصویر می‌کشد. بدین منظور نویسنده از خود بعنوان یک نویسنده پس از گذراندن سال‌های حبس در زندان‌های رضاشاه الهام می‌گیرد. بزرگ علوی متولد 1283 که یکی از آخرین بازماندگان نویسندگان نسل اول یعنی نسل جمالزاده و هدایت است شهرت خود را مدیون رمان چشمهایش می‌داند.