این کتاب مجموعه نامه‌هایی است که میان ولادیمیر ایوانف با هانری کربن و همسرش خانم استلا کربن در میان سال‌های 1974 تا 1966 (1325 تا 1345 خ) مبادله شده است که حاوی 74 نامه از ایوانف است 65 تایشان خطاب به خود کربن و 9 تای دیگر خطاب به همسر او نوشته است به استثنای دو نامه که اصلشان گم شده است از نامه‌های ارسالی کربن به ایوانف فقط سیزده نامه باقی مانده چون کربن رونوشتی از آنها نگاه نمی‌داشته. این مکاتبات هنگامی آغاز شده که ایوانف در سال 1946 انجمن اسماعیلیه را در شهر بمبئی هند تأسیس می‌کند. به جهت علاقه‌ای که هانری کربن به فرهنگ تشیع و از جمله اسماعیلیه داشته است در نامه اول، علاقه خود را به پیوستن به این انجمن ابزار می‌نماید و پس از آن مکاتبات گسترده‌ای بین آنها شکل می‌گیرد. در هر نامه طرفین از کاری که در دست تألیف یا تصحیح دارند گزارش می‌دهند. و مقدار قابل توجهی نسخ خطی بین آنها رد و بدل می‌شود که علاقه هر دو را درباره موضوع‌های مورد بحث بازگو نمی‌نماید.