نگارنده در کتاب موضوع چیستی فلسفه سیاسی اسلامی را در قالب چهار گفتار طرح و بررسی نموده است: 1 - تعریف فلسفه سیاسی اسلامی، 2 - سرشت فلسفه سیاسی اسلامی، 3 - بنیادهای فلسفه سیاسی اسلامی، 4 - مسائل فلسفه سیاسی اسلامی، وی در پایان چنین نتیجه می‌گیرد که "فلسفه و فلسفه اسلامی نوعی تفکر انتزاعی جوهرا مستقل از دین (چون دین امری انضمامی و نه انتزاعی است) در پرتو دین است که در اصل، در مقام نوعی سکنی گزیدن در عالم دینی یا بهره‌مندی از پرتو عالم دینی می‌باشد که فیلسوف سیاسی، سیر و سلوک عقلی خود را در آن عالم، با تفکر مفهومی بیان می‌کند دستاورد چنین تفکر و سیر و سلوکی، دانشی است که عنوان "اسلامی" را به خود می‌گیرد، چرا که در تمدن اسلامی، کلیت شئون فرهنگی در تابعیت از صورت نوعی و کل حاکم بر آن تمدن، محتوا و سرشتی یگانه یافته و آن چه دانش‌های اسلامی خوانده می‌شود، پدید می‌آید". بدین سان در کتاب سعی شده سرشت حکم و آمریت، اطاعت و تبعیت، ضرورت و غایت جامعه و دولت، دلایل وجود دولت، و بهترین شیوه سازمان‌دهی به زندگی سیاسی به منظور غایات اساسی حیات، ـ از منظر فیلسوفان اسلامی ـ شرح و تبیین شود. به طور کلی مهم‌ترین اشتغال خاطر فلسفه سیاسی اسلامی جست و جوی مبنایی برای عدالت و قانون عادلانه در جامعه است (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)