رویکرد اساسی مورد استفاده در کتاب حاضر به موضوع نظریه، رویکردی سه‌گانه بوده‌است: تاریخ، انسان و اندیشه. ـ نخستین رویکرد، نظریه در قالب‌های تاریخی مورد بحث قرارگرفته‌است. در اینجا هدف آن بوده‌است که بتوان رابطه‌ای منطقی میان هر یک از دوره‌های تاریخی و نظریه‌هایی که در آن دوره ظاهر شده‌یا از میان‌رفته‌اند برقرار کند. ـ دومین رویکرد به نظریه در کتاب حاضر، از خلال نظر اندیشمندان بوده‌است. در انسان‌شناسی بیش از هر علم‌دیگری می‌توان نوعی نزدیکی و وابستگی را میان سرنوشتهای فردی اندیشمندان و نظریه‌ها و اندیشه‌های آنان مشاهده‌کرد. ـ و سرانجام، رویکرد سوم در کتاب فوق، پرداختن به نظریه در قالب خود نظریه‌ها بوده‌است. نظریه‌ها در این رویکرد، گاه در قالبهای ملی (همچون انسان‌شناسی فرانسه، بریتانیا و امریکا) گاه در قالب مکاتب نظریِ عام، همچون کارکردگرایی و تطورگرایی و سرانجام گاه در قالب مجموعه‌های نظری که برگرد یک موضوع مطالعاتی شکل‌گرفته‌اند. کتاب در شش فصل گردآوری گردیده‌است: ـ اندیشة انسان‌شناختی در عصر باستان ـ اندیشة انسان‌شناختی در قرون وسطی ـ از نوزایی تا عصر انقلاب‌ها ـ نظریه‌های انسان‌شناسی در قرن نوزدهم ـ نظریه‌های انسان‌شناسی در قرن بیستم ـ آخرین تحولات و چشم‌اندازها در نظریه‌های انسان‌شناسی