دکتر "طه ندا "استاد دانشگاه اسکندریه مصر، در مقدمه این کتاب چنین می‌نویسد: "ادبیات تطبیقی، نوعی پژوهش ادبی جدید است که در زمان‌های اخیر نزد اروپایی‌ها شکل گرفته و به تدریج در مطالعات شرقی‌ها نیز راه یافته است...ادبیات تطبیقی به اعتبار این که از اروپا نشئت گرفته ماده پژوهشی خود را نیز از ادبیات اروپا و گرایش‌های فکری ایشان برگرفته و به رویدادهای تاریخی، روابط اجتماعی و بازتاب آنها در ادبیات اروپا توجه دارد...در میان ملت‌های جهان نمی‌توان چند ملت را پیدا کرد که میان ایشان همان ارتباط و تاثیر متقابلی که میان ملت‌های مسلمان برقرار شده، به وجود آمده باشد .تحقیق و پژوهش ادبی خود را در این کتاب به این ملت‌های مسلمان یعنی اعراب، ایرانیان و ترکان اختصاص داده‌ام .تحقیق و پژوهش ما در ادبیات تطبیقی با اروپایی‌ها متفاوت خواهد بود، چه هم موضوع پژوهش ما و هم انگیزه و هدف تحقیق ما با آن‌ها فرق می‌کند . زبان عربی و همه زبان‌ها و آثار ادبی وابسته به آن که بر یک دیگر تاثیر متقابل داشته‌اند، محور پژوهش ما خواهد بود ."بدین ترتیب، وی در این کتاب، رابطه زبان‌های فارسی و عربی و تاثیر این دو بر یک دیگر را بررسی نموده به بیان مشترکات اسلامی (ایرانی، عربی و ترکی) اشاره می‌کند ;همچنین تاثیر قرآن کریم را بر آثار ادیبان ایرانی بررسی و ارزیابی می‌نماید. (منبع: خانه کتاب، کتیبه 4)